شاید این سوال تکراری باشد و همانند موضوع انشای علم بهتر است یا ثروت در خصوص مدیریت مصداق داشته باشد ولیکن طرح این پرسش برای اکثر صاحبنظران هنوز به عنوان یک سوال بحث بر انگیز همواره جای بحث و جدل داشته است.

دسته ای از صاحبنظران مدیریت پروژه را شکلی از هنر مدرن می شناسند.  یک بنای معلق از ایده ها و اصول که بصورت حرفه ای برای فایق آمدن به موانع وانجام کار استفاده می شوند. تکیه بر این فرضیه بر این واقعیت است که پیچیدگی پروژه ها به دلیل قابل پیش بینی نبودن آنهاست و لذا استعداد ذاتی تنها عنصر موفقیت است.

بعضی هم نگرشی کاملا علمی دارند مبنی بر اینکه همه فاکتورها قابل پیش بینی است و تمام گزینه های لازم از پیش قابل تعیین می باشد و خلاصه مدیریت پروژه کاری است مشخص و تعریف شده وضعیت فعلی را بسنج برنامه را بازبینی کن و برو جلو.

واقعیت این است که مهم نیست کدام دید حاکم تر است حتی پروژه هایی با بدترین مدیریت هم یک روزی به اتمام می رسد. البته نه در زمان مقرر و نه طبق بودجه نه همیشه طبق بهترین استانداردهای مد نظر مدیریت آنها فقط تمام می شوند و ناظران حیران می مانند که چه اتفای افتاده است.

متاسفانه گاهی توافق روشنی در مقاصد پروژه وجود ندارد و احتمال انجام موفقیت آمیز پروژه با مشکلات سو تفاهم  و ارتباطات ضعیفی که در طول فرایند رخ می دهند به حداقل می رسد.

پروژه هایی نیز وجود دارند که بعنوان مثال مدیر پروژه مطمئن است که همه چیز طبق برنامه زمانبندی است در حالی که تاخیر بعد از تاخیر در حال اتفاق افتادن است . یا در حالی که همه چیز حاکی از وخیم تر شدن اوضاع پروژه است مدیریت ترجیح می دهد که باور کند همه اهداف در حال تحقق یافتن است بدترین حالت ممکن است که شایعترین باشد مدیریت کاملا از اوضاع وخیم کار آگاه است اما نمی تواند قاطعانه عمل نماید دلیل مشخصی وجود ندارد که چرا پروژه در تب و تاب است چه کسی مسئول است یا چه چیزی و چه کاری باید انجام داد تا پروژه به مسیر اصلی خود برگردد.